Przemoc domowa podczas izolacji w okresie pandemii koronawirusa
Przemoc domowa to koszmar wielu osób w Polsce. Z powodu jeszcze niedawnej epidemii koronawirusa dzieci nie mogły wyjść z domu, a nauka odbywała się zdalnie. W domu pozostawała także część dorosłych. W odosobnieniu cierpią ofiary przemocy, które skazane są na przebywanie w jednym pomieszczeniu z osobą znęcającą się.
Izolacja i przebywanie na małej, zamkniętej przestrzeni są trudne, nawet dla tych, którzy się lubią lub kochają. Sytuacja, która była związana z epidemią, izolacja społeczną, zamknięcie szkół i zakładów pracy, ograniczone możliwości poruszania się – to czynniki, które stwarzały dogodne warunki dla osób stosujących przemoc domową.
Niepewność sytuacji, często problemy finansowe, utrata codziennej rutyny i rosnąca frustracja mogą doprowadzić do kumulowania się negatywnych emocji i szukania możliwości ich odreagowania. Jak się okazuje to w rodzinie najłatwiej dać upust negatywnym emocjom. Osoba stosująca przemoc nie zna innych sposobów rozładowania frustracji niż agresja słowna czy fizyczna.
W jeszcze niedawnej sytuacji epidemiologicznej trudniej było porozmawiać z kimś czy poszukać pomocy. Często w takich okolicznościach osoby decydują się na podjęcie decyzji o rozstaniu z partnerem.
Jakie są różnice między przemocą domową a konfliktem rodzinnym?
Przemoc domowa to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa bądź dobra osobiste członków rodziny. Mogą narażać osoby na groźbę utraty zdrowia lub życia, mogą naruszać ich godność, nietykalność cielesną, w tym seksualną, a także mogą powodować szkody w zdrowiu fizycznym lub psychicznym.
Cechy charakteryzujące przemoc domową są następujące:
- przemoc jest intencjonalna – chodzi w niej zazwyczaj o rodzaj kontroli, jest ona celowym działaniem, choć jej cel nie zawsze jest świadomy;
- siły są nierównoważne – sprawca ma jakąś przewagę nad ofiarą: fizyczną, psychiczną, emocjonalną lub finansową;
- narusza prawa, dobra osobiste, przynosi cierpienie – przewaga jest stosowana do naruszania praw ofiary;
- przemoc jest nierozwiązywalna bez ingerencji z zewnątrz – sprawca nie ma interesu we wprowadzeniu zmiany.
Konflikt rodzinny to jednorazowe lub powtarzalne epizody sprzeczności potrzeb, wartości między członkami rodziny. Konflikt charakteryzuje to, że:
- nie jest intencjonalny – wynika z pewnej sprzeczności;
- siły są względnie wyrównane;
- jedna ze stron nie narusza w permanentny sposób praw drugiej strony;
- często łączy się z cierpieniem, choć zazwyczaj obu stron;
- przy dobrym rozwiązaniu umożliwia zmianę na lepsze i nie zawsze wymaga ingerencji z zewnątrz.
Ofiary przemocy domowej potrafią przez długi czas nie przyznawać się do swoich cierpień, tym samym chronią agresora przed odpowiedzialnością karną. Ich bierność po części jest spowodowana tym, że sprawcą jest osoba im bliska, najczęściej: mąż, partner, dziecko lub rodzic. Ofiary wstydzą się reakcji otoczenia na oskarżenie go o przemoc. Cały czas mają też nadzieję na wewnętrzną przemianę, gdyż zwykle agresja nie ma charakteru ciągłego i przeplatana jest okresami spokoju.
Jeśli potrzebujesz wsparcia psychologicznego zapraszamy do kontaktu: psycholog mgr Justyna Polańska i psycholog mgr Jolanta Jaworek. Przyjmujemy w gabinecie JJ Prywatna Praktyka Psychologiczna przy ul. Św. Pawła 11, lokal 311 w Chorzowie.
