Fibromialgia – kiedy wszystko Cię boli
Twoje życie to pasmo bólu. Nieustannie odczuwasz go w mięśniach i stawach? Dolegliwości są ciągłe, przewlekłe i pojawiają się w coraz to innych częściach ciała. Nadmierna wrażliwość na dotyk sprawia, że nawet niewielki ucisk przysparza cierpienia. Na domiar ciągle jesteś zmęczony, brakuje Ci energii, masz chwiejność nastrojów, ogarnia cię niepokój a nawet lęk, uskarżasz się na zaburzenia snu…
… i co gorsza, nikt nie wierzy, że jesteś chory. Różnorodność i nieswoistość objawów powodują, że trudno zdiagnozować Twoje problemy zdrowotne. A prawidłowe wyniki badań laboratoryjnych dodatkowo sprawiają, że zaczynasz być postrzegany jako hipochondryk.
Tymczasem może się okazać, że cierpisz na fibromialgię, czyli przewlekłą chorobę reumatyczną tkanek miękkich, której towarzyszy niezapalny zespół bólowy w różnych miejscach Twojego ciała. Dopiero od niedawna uznana za odrębną chorobę, fibromialgia jest bardzo trudna do zdiagnozowania. Rozpoznaje się ją zwykle po wykluczeniu innych chorób, dających podobne objawy – w szczególności po charakterystycznych dla niej bolesnych punktach, np. na barkach, szyi, przedramionach, ramionach, plecach, klatce piersiowej, brzuchu, biodrach, udach, podudziach, a nawet żuchwie. Wrażliwość na ból mierzy się specjalnym urządzeniem – dolorymetrem, którym lekarz uciska tkliwe okolice ciała. Diagnozuje on chorobę, jeśli: rozprzestrzeniający się ból trwa co najmniej trzy miesiące, a bolesna tkliwość pojawia się po uciśnięciu co najmniej 11 z 18 charakterystycznych punktów.
Ból przy wysiłku i odpoczynku
W fibromialgii początkowy ból pojawia się w jednym miejscu, ale z czasem przemieszcza się w inne części ciała. Zwykle rozpoczyna się w okolicy kręgosłupa skąd promieniuje na tył głowy, do barków, łokci i rąk, a następnie do klatki piersiowej, bioder, kolan i kostek. Ból odczuwalny jest też w ścięgnach, mięśniach i więzadłach. Zmienne jest też jego nasilenie, a przejawem jest np. kłucie, sztywnienie lub pieczenie mięśni, zwłaszcza rano przy jednostajnych czynnościach. Z czasem ból zaostrza się zwłaszcza przy wysiłku fizycznym, a potem również podczas odpoczynku. Objawy pojawiają się także po różnego rodzaju infekcjach, przemęczeniu, a nawet zmianach pogody. Fibromialgii może towarzyszyć m.in.: drętwienie i mrowienie rąk i nóg, uczucie chłodu lub nadwrażliwość na ciepło, drżenie rąk, wysypka, suchość oczu i jamy ustnej, wzdęcia, bóle brzucha, zaparcia lub biegunki, częstomocz, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, przyspieszony oddech, duszność, kołatanie serca.
Choroba dotyka przede wszystkim ludzi młodych i w średnim wieku, w szczególności kobiety. Przyczyny jej nie do końca znane, przypisuje się stresowi i związanym z nim np. przebytym chorobom lub urazom, depresji, kłopotom osobistym lub zdrowotnym. Ponadto powodem mogą być np.: uwarunkowania genetyczne, zakażenia boreliozą, HIV, HCV (wirusem wywołującym zapalenie wątroby typu C) lub HBV (wirusem wywołującym zapalenie wątroby typu B), choroby zapalne jelit czy też choroby autoimmunologiczne, jak m.in. reumatoidalne zapalenie stawów, układowy toczeń rumieniowaty, zespół Sjögrena (zapalenie i uszkodzenie gruczołów łzowych i ślinowych) czy choroba Hashimoto.
Najważniejsze, to uśmierzyć ból
Fibromialgia wymaga indywidualnego leczenia. Nieswoiste objawy sprawiają, że trudne jest zarówno jej zdiagnozowanie, jak i dostosowanie odpowiedniej terapii do problemów bólowych. Najlepiej, jeśli lekarz – reumatolog lub specjalista od leczenia bólu prawidłowo rozpozna chorobę. Jednak i wtenczas będzie musiał dobierać – na zasadzanie prób – różne leki lub techniki przeciwbólowe, które przyniosą ulgę w cierpieniu.
Jeśli więc zdiagnozowano u ciebie fibromialgię powinieneś nie tylko stosować się do zaleceń lekarza, ale także prowadzić usystematyzowany tryb życia. Nie rezygnuj ze zdrowego ruchu, a więc ćwiczeń usprawniających, jazdy na rowerze, pływania lub spacerów. Ponadto unikaj stresu oraz zdecyduj się na wyciszające i odstresowujące techniki relaksacyjne.
